30 อย่างที่ชีวิตนี้ควรทำ

วันนี้มีข้อความโดนใจมาฝากกัน สำหรับสิ่งที่เราควรทำ ไปดูกันเลย

1. เฝ้าดูดวงอาทิตย์ตกอย่างจริงจัง อย่างน้อยปีละ 1 ครั้ง

2. อย่าดูถูกผู้อื่น

3. พูดคำว่า "ขอบคุณ" ให้มาก ๆ

4. มีชีวิตอยู่ภายใต้จุดมุ่งหมายของตนเอง

5. ปฏิบัติกับคนอื่นเช่นเดียวกับที่ตนอยากให้คนอื่นปฏิบัติกับตน

6. บริจาคเลือดทุกปี

7. คบหาเพื่อนใหม่ และรำลึกถึงเพื่อนเก่าเสมอ

8. รักษาความลับให้เป็น

9. ยอมรับความผิดพลาดของตนเอง

10. จงแสดงความกล้าหาญ ถึงแม้ว่าตนจะไม่ใช่คนกล้าก็ตาม

11. ใช้บัตรเครดิตเพื่อความสะดวก มิใช่เพื่อการเป็นหนี้สิน

12. อย่าขี้โกง

13. อ่านหนังสือธรรมะอย่างจริงจัง ปีละ 1 ครั้ง

14. เรียนรู้ที่จะฟัง

15. อย่าสิ้นหวัง

16. อย่าสวดมนต์เพื่อขอสิ่งใด ๆ

17. อย่าแสดงอะไรออกมาเมื่อมีความโกรธ

18. มีบุคลิกที่ดี เดินเข้าไปในห้องทำงานอย่างมั่นใจ

19. อย่าถกเถียงธุรกิจภายในลิฟต์

20. จงตั้งใจแพ้ศึกเล็ก ๆ เพื่อเอาชนะศึกใหญ่ ๆ

21. อย่าคบกับบุคคลที่ไม่เคยสูญเสียสิ่งใด ๆ เลย

22. อย่านินทาลับหลัง

23. เมื่อเผชิญหน้ากับงานหนัก จงปฏิบัติกับมันราวกับว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะล้มเหลว

24. อย่าคิดว่าชีวิตจะยุติธรรมเสมอไป

25. อย่าประเมินอำนาจของการให้อภัยต่ำเกินไป

26. อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง

27. อย่ากลัวที่จะกล่าวว่า "ผมเสียใจ"

28. อย่ากลัวที่จะกล่าวว่า "ผมไม่รู้"

29. จงเขียนเรื่องราว 25 ประการที่อยากรู้ก่อนตายไว้ในกระเป๋า และนำมันติดตัวไปด้วยเสมอ

30. โทรศัพท์ถึงพ่อ - แม่ บ้าง (ไม่ใช่โทรหาแต่แฟนอย่างเดียว)

เพื่อน ๆ ทำได้กี่ข้อกันเอ่ย..................

Origines du Père Noël

C'est Saint Nicolas qui a inspiré le Père Noël.

On retrouve dans la représentation du Père Noël tout ce qui faisait la symbolique du personnage de Saint Nicolas : la longue barbe blanche, la mitre qui est devenu un bonnet de fourrure, le grand manteau rouge. Il voyage dans un traîneau tiré par des rênes, Saint Nicoals voyageait sur le dos d'un âne. Pour cette raison, dans certaines régions de France, les enfants déposent sous le sapin de Noël, un verre de vin pour le Père Noël et une carotte pour son âne.
Chaque région de France lui donna un nom différent : le Père Noël est appelé " Chalande " en Savoie,

" Père janvier " en Bourgogne et dans le Nivernais,

" Olentzaro " dans le pays basque ou encore

" Barbassionné " en Normandie.
Saint Nicolas a été importé aux Etats-Unis au XVIIe siècle par les immigrés allemands ou hollandais où il aurait pris une l'ampleur commerciale que nous connaissons actuellement, subit des transformations vestimentaires et culturelles pour se transformer en un Père Noël plus convivial et serait ensuite revenu en Europe.
Pour les américains, Saint Nicolas est Sinter Klaas qui devint Santa Claus.

รู้มั้ยว่า OK มีที่มาอย่างไร??

คนส่วนใหญ่ น้อยคนนักที่ไม่รู้จักคำว่า O.K. เรามักจะได้ยินคนพูดกันติดปาก ไม่ว่าจะเป็นเด็ก ผู้ใหญ่ หรือผู้สูงอายุ ไม่ว่าวัยใดก็ตาม แต่ท่านทราบหรือไม่ว่า.. คำคำนี้มีที่มาอย่างไร ? คำว่า O.K. มาจากคำเต็มว่า Oll Korrect ซึ่งที่ถูกต้องคือ All Correct ( แปลว่า ถูกต้อง )

มีประวัติความเป็นมาที่น่าสนใจจาก พ่อค้าชาวอเมริกันคนหนึ่ง มีฐานะ ตำแหน่งหน้าที่การงานสูง

แต่การศึกษาน้อย ทุกครั้งที่เขาสั่งงานลงในใบสั่ง ถ้างานชิ้นใดถูกต้อง ตกลง และอนุมัติ เขาจะ เขียนคำว่า Oll Korrect ลงในใบสั่งใบนั้นเสมอๆ ต่อมากิจการของพ่อค้าคนนี้ มีความเจริญก้าวหน้ามาก งานที่ติดต่อมาก็มีมากขึ้น ใบสั่งงานก็มีมากมายล้นโต๊ะ การที่เขาจะต้องเขียนคำ Oll Korrect ลงในใบสั่งทุกใบทำให้ต้องใช้เวลามาก เขาจึงย่อเหลือเพียงสั้นๆ คำ O.K. ซึ่งมีผล และความหมายเหมือนกัน คำว่า "อนุมัติ" นั่นเอง และก็เลยมีการใช้กัน อย่างแพร่หลาย ทั้งภาษาพูด และภาษาเขียน มากันจนปัจจุบันทั่วโลกทีเดียว

ครูคุมสอบคือ..???

ตั้งแต่เล็กจนโต เรียนมาก็หลายปี เคยส่งสงสัยไหมคะว่าครูคุมสอบเนี่ยคืออะไร..วันนี้เราเอามาฝากกัน แล้วคิดตามนะคะว่าจริงไหม .... อิอิ

1.ป.ป.ส...ป้องกันแบะปราบปรามการลอกช้อสอบ

2.คนที่ทำลายความสัมพันธภาพระหว่างเรากับเพื่อน....เนื่องจากเวลาหันไปมองเพื่อนข้างหลังทีไรแกเดินมาว่าทุกที

3.นักย่องเบา...ชอบย่องมาข้างหลังไม่ให้เรารู้ตัว

4.ผู้ควบคุมการละเมิดทรัทพย์สินทางปัญญา

5.รักกีฬาเดินทน...เพราะวนไปวนมาทุก5 นาที

6.คนที่มีเสียงมีอำนาจ...แค่เสียงกระแอมเบาๆก้อทำให้สะดุ้งสุดตัว

7.ผู้สวมมาดผู้คุมเรือนจำ....ทั้งเข้มและเขี้ยว

8.หน่วยราดตะเวนพิเศษ

9.แม่พระใจดีที่ช่วยให้เราไม่ต้องเครียดกับข้อสอบ.....เนื่องจากโดนกาหัวกระดาษ

10.อดีตนักเรียนที่เคยเป็นนักลอกเหมือนเราละว้า...

เราฝากกันแก้เครียดนะคะ ยังไงครูก็คือครูที่เคารพนะคะ ที่ทำให้เราทุกๆคนอ่านออกเขียนได้

เรื่องของหมู... (ขำๆ)

หูดับ ประสาทหูเสื่อมภัยร้ายของคนรักเสียงเพลง (ดัง ๆ )

ปัจจุบันนี้วิถีการดำรงชีวิตของคนเราเปลี่ยนไปมากขึ้น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเทคโนโลยีที่ก้าวหน้าทำให้ชีวิตคนเราสะดวกสบายมากขึ้น
และส่วนหนึ่งก็ทำให้มนุษย์เราหันมาเป็นมนุษย์ออฟฟิศกันมากขึ้นด้วย ซึ่งแต่เดิมมนุษย์เราจะทำงานตามท้องไร่ท้องนา ซึ่งใกล้ชิดกับธรรมชาติมากกว่า วันนี้เรานำเอาภัยเงียบอีกหนึ่งอย่างมาฝากเพื่อน ๆ ที่นี่ชาวออฟฟิศมาให้ได้อ่านกัน นั่นก็คือ โรคประสาทหูเสื่อม หรือหูดับ
ที่วันนี้เอาโรคนี้มาแนะนำให้ชาวที่นี่ได้รู้จักกันนั้น เพราะรู้สึกว่าเดี๋ยวนี้หลาย ๆ คนเริ่มเจอปัญหานี้กันมากขึ้น อย่างคนดังที่เป็นข่าวแพร่สะพัดเลยก็คือ อายูมิ ฮามาซากิ ที่ต้องทำงานกับเสียงเพลงตลอดเวลา แถมด้วยตารางการทำงานที่มากมาย เลยทำให้เธอพักผ่อนได้ไม่เต็มที่ ผลสุดท้ายปัจจุบันนี้ เธอต้องหูบอดสนิทไปเลยหนึ่งข้างเต็ม ๆ
ซึ่งอาการที่เห็นได้ชัดเจนเลยก็คือ ประสิทธิภาพการได้ยินลดลง โดยอาจจะเป็นที่หูข้างใดข้างหนึ่ง หรืออาจจะเป็นทั้งสองข้างเลยก็ได้ คาดว่าสาเหตุน่าจะมาจาก เชื้อไวรัสที่ทำให้หูชั้นในอักเสบ หรือหูชั้นในขาดเลือด นอกจากนี้ยังอาจจะเกิดจากสาเหตุอื่น ๆ ได้อีก เช่น ความเครียด ที่เกิดจากการทำงานอย่างหักโหม หรือการทำงานแบบหามรุ่งหามค่ำ แถมยังพักผ่อนน้อย และสุดท้ายก็คืออาจจะอยู่ในที่ที่มีเสียงดังมาก ๆ เป็นต้นว่า ในสถานบันเทิง อยู่ในบริเวณใกล้ ๆ ลำโพงในงานคอนเสิร์ต หรือแม้แต่การได้ยินเสียงฟ้าผ่าที่อยู่ในระยะใกล้ ๆ ก็อาจจะทำให้ "หูดับ" ได้เช่นกัน
หากคุณเริ่มรู้สึกตัวว่าการได้ยินเสียงเริ่มลดลง หรือมีอาการหูอื้อบ่อย ๆ ให้รีบไปปรึกษาแพทย์ เพราะจะได้ตรวจได้อย่างละเอียด เนื่องจาก "หูดับ" นั้นอาจจะมีโรคแทรกซ้อนเกิดขึ้นได้ด้วย นอกจากนี้ไม่แน่ว่าอาการหูอื้อที่เกิดยังอาจจะมาจากมีเนื้องอกในสมองได้ด้วย
วิธีป้องกันที่ดีก็คือ ต้องรู้จักพักผ่อนให้เพียงพอ พยายามหลีกเลี่ยงเข้าไปในสถานที่เสียงดังมาก ๆ และสำหรับใครที่รักเสียงเพลงเป็นชีวิตจิตใจก็แนะนำว่าให้ฟังในระดับเสียงพอดี ๆ ไม่ต้องเผื่อแผ่ชาวบ้านให้ได้ยินไปด้วย เพราะเวลาเกิดปัญหาคุณจะมีปัญหาคนเดียวนะคะ

ความรักกับหนังสือ

ความรักของคนเรามักจะถูกเปรียบได้กับหนังสือว่า มันมีอะไรที่น่าค้นหาคำตอบในเรื่องนั้น...
เค้าว่ากันว่า...อย่ารู้สึกเสียดายเวลา กับการอ่านหนังสือบางเล่มจนจบ แล้วพบว่าเป็นหนังสือที่ไม่ชอบ
เช่นเดียวกัน จงรู้สึกดี กับการใช้เวลากับใครสักคนหนึ่งอย่างเต็มที่ แม้ว่าวันหนึ่งจะรู้ว่า เขาคนนั้นไม่ใช่เลยสักนิด เพราะอย่างน้อย ต่อจากนี้ไป เราจะได้เลือกทางที่ถูกและคนที่ใช่สักที
เค้าว่ากันว่า...การชอบหนังสือสักเล่ม ไม่ได้หมายความว่าหนังสือเล่มนั้นดีทุกหน้า เช่นเดียวกัน การรู้สึกดีกับใครสักคน ไม่จำเป็นว่าเขาจะต้องไม่มีข้อเสียอะไรเลย
เค้าว่ากันว่า...คนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือเลย ก็ใช่ว่าจะมีหนังสือเล่มแรกในชีวิตที่ชอบไม่ได้ เช่นเดียวกัน คนที่เราไม่คิดอยากจะรู้จัก อาจจะเป็นคนที่ดีที่สุดในชีวิตเราก็ได้
เค้าว่ากันว่า.. อย่าตัดสินหนังสือ เพราะแค่ปกสวย เช่นเดียวกัน คนหน้าตาดี อาจไม่ใช่คนดีเสมอไป
เค้าว่ากันว่า...อ่านหนังสือสักเล่มต้องใช้เวลา เช่นเดียวกัน เราคงไม่รู้จักใครสักคนได้ดีตั้งแต่วันแรก
แล้วคุณหล่ะหาหนังสือที่ถูกใจหรือยัง.........

- ข้อคิดดีๆ ที่ทำให้เรามีความสุข -

1..นึกไว้เสมอว่าการโกรธ 1 นาที จะทำให้ความทุกข์อยู่กับคุณ 3 ชั่วโมง
2.ถ้ายิ้มให้กับคนที่อยู่ในกระจก รับรองว่าเขาต้องยิ้มกลับมาทุกครั้งแน่
3.ลองปลูกต้นไม้เองสักต้น การเติบโตของมันจะบ่งบอกตัวตนของคุณได้
4.หลับตานิ่งๆสักสามนาที เมื่อรู้สึกว่าอะไรที่อยู่ตรงหน้ามันช่างยากเหลือเกิน
5.ระหว่างแปรงฟัน ฮัมแพลงด้วยจนจบ จะทำให้ฟันสะอาดขึ้นสองเท่า
6.เคี้ยวข้าวแต่ละคำให้ช้าลง จากที่รสชาดธรรมดา ก็จะอร่อยขึ้นเยอะเลย
7.ไม่ว่าผมจะสั้นหรือยาวแค่ไหน ก็ต้องการให้หวีอย่างถนุถนอมเหมือนกันหมด
8.การขึ้นลงบันใดสูงๆ แบบไม่ให้เมื่อย คือการไม่นับว่ากำลังยืนอยู่บันใดขั้นที่เท่าไร
9.คนตาบอดจะเห็นว่าคุณสวย/หล่อมากๆทันที ที่คุณถามเขาว่า "ช่วยพาข้ามถนนไหมคะ/ครับ?"
10.เมื่อจะหยิบเศษเงินให้ขอทาน ไม่จำเป็นต้องนับก่อนที่หย่อนลงกรป๋องหรอก
11.ควรหัดพูดคำว่า "ไม่เป็นไร" ให้เคยปากมากกว่าการพูดคำว่า "จะเอายังไง"
12.ลองตั้งนาฬิกาให้เร็วขึ้น 15 นาที รับรองว่าจะไม่ค่อยไปสายเหมือนก่อน
13.สัตว์เลี้ยงที่บ้านเก็บความลับเก่ง เรื่องที่ไม่อยากให้ใครรู้จึงควรเล่าให้มันฟัง
14.อาหารที่ไม่ชอบกินตอนเด็ก ลองตักเข้าปากอีกที เผื่อจะกลายเป็นอาหารจานโปรด
15.เขียนชื่อคนที่เกลียดใส่กระดาษแล้วฉีกทิ้ง ความเกลียดจะเบาบางลงเรื่อยๆ
16.ให้ปล่อยให้น้ำตาไหลโดยไม่ต้องเช็ด เมื่อน้ำตาแห้งแล้วแทบดูไม่ออกว่าเพิ่งร้องให้
17.ตุ๊กตาและของเล่นเก่าๆ จะทำให้เรายิ้มได้เสมอเมื่อไปหยิบมาเล่นอีกครั้ง
18.ก่อนจะซื้ออะไรก็ตาม ต้องคิดหาประโยชน์ของมันให้ได้อย่างน้อยสามข้อก่อน
19.ถึงเสื้อกางเกงในตู้จะมีอยู่น้อย แต่ถ้าใส่สลับกันไปเรื่อยๆ ก็ดูเหมือนมันมีเยอะเอง
20.ซาลาเปา 1 ลูกกินได้ 2 คน ลูกชิ้นปิ้ง 1 ไม้กินได้ 4 คนถ้าคุณคิดจะแบ่งเท่านั้นเอง
21.เลือกให้ของขวัญคนที่ไม่เคยได้ดีกว่า ให้คนที่ได้เยอะจนจำชื่อคนที่ให้ไม่ได้
22.ในวันที่รู้สึกเศร้าๆ เหงาๆ เดินไปซื้อดอกไม้ให้ตัวเองสักดอกก็จะดีขึ้น
23.แอบรักใครสักคน ยังไงก็ยังดีกว่าไม่เคยรู้ว่าความรู้สึกรักมันเป็นอย่างไร
24.ถึงจะไม่ออกไปไหน แต่ไม่ได้หมายความว่าจะแต่งตัวสวยๆ หล่อๆ ไม่ได้นิ
25.ฝึกโรแมนติกง่ายๆ คนเดียวบ้าง ด้วยการนั่งนับดาวให้ครบ 100 ดวงก่อนนอน
26.ถ้าคุณเช็ดกระจกที่ขุ่นมัวที่สุดจนใสได้ ทำไมคุณจะเรียนดีกว่านี้ไม่ได้
27.พยายามอ่านหนังสือทุกชนิดในมือให้จบเล่ม มันอาจจะไม่สนุกแต่ก้มีประโยชน์แฝงอยู่
28.วันที่ตื่นเช้าๆ ให้บิดขี้เกียจนานที่สุดเท่าทีจะนานได้ ถ้าขี้เกียจออกกำลังกาย
29.แค่เอาข้าวที่กินไม่หมดไปให้หมาที่เดินผ่าน ก็เป็นการทำบุญที่ไม่ต้องลงทุนแล้ว
30.ปิดไฟดวงที่ไม่จำเป็นในบ้าน แม่จะได้มีค่าขนมเพิ่มขึ้นอีกหลายบาท

Eau minérale

Les eaux minérales sont une catégorie d'eau qui se caractériserait par une présence importante de substances minérales aux effets particuliers et qui nécessitent des autorisations administratives spécifiques.
Remarque : les eaux minérales naturelles se caractérisent : 1 par la notion de gisement hydro minéral (nappe phréatique profonde et protégée par la nature des couches géologiques environnantes 2 par une stabilité de leur composition minérale 3 par leur pureté originelle : elles ne peuvent pas contenir de composés d'origine anthropique ( liées aux activités de l'homme) 4 elles ne subissent aucun traitement chimique de désinfection.

La minéralité (teneur plus ou moins forte en minéraux) à elle seule ne définit pas une eau minérale.
Des eaux minerales (comme Volvic ou Mont-Roucous) présentent des minéralisations bien plus faibles que certaines eaux du robinet. Ce qui définirait une eau minérale, serait donc en fait son origine souterraine, sa stabilité de composition, et l'absence de tout traitement de désinfection.
Le plus souvent les eaux minérales font également l'objet d'une exploitation

Oie

Les oies sont un groupe d'oiseaux appartenant à la famille des anatidés parmi laquelle on trouve aussi les cygnes et les canards. Le terme « oie » ne désigne pas spécifiquement les espèces du genre Anser, ni même les espèces de la sous-famille des Anserinae. Ainsi on qualifie volontiers les Anserinae, que ce soit les bernaches et les céréopses, d'oies mais aussi les ouettes regroupées au sein des Tadorninae. Ce sont des oiseaux aquatiques assez grands, apparentés aux canards (plus petits) et aux cygnes (plus grands). On distingue aussi les oies sauvages et les oies domestiques. Les oies cacardent.
La plupart des espèces d'Europe, d'Asie et d'Amérique du Nord sont migratrices à l'état sauvage. Les différentes espèces d'oies sont principalement végétariennes, quelques espèces peuvent même nuire aux agriculteurs en pâturant leurs champs.
Les petits s'appellent des oisons. Le terme jars ne s'applique qu'aux mâles des oies domestiques.
Plusieurs espèces d'oies ont été domestiquées. L'Oie cendrée (Anser anser) est à l'origine des races européennes, mais en Asie l'Oie cygnoïde (Anser cygnoides) possède une histoire tout aussi longue. Les races d'oies domestiques sont donc d'issues de ces deux espèces indépendamment ou de leurs hybrides qui ne sont pas stériles.

" 9 เทคนิคฝึกสมองไบรท์ "

ผู้หญิงสมัยนี้ อยากสวย ฉลาด และสุขภาพดี ทุกคนจึงพากันดูแลรูปร่าง ด้วยการออกกำลังกาย เคร่งครัด เรื่องอาหารการกิน แต่ไม่เคยมีใครสนใจว่าจะดูแลสมองอย่างไรให้มีสุขภาพดี ทั้งที่สมอง เป็นอวัยวะที่ตัดสินใจทุกเรื่องของชีวิต เราจึงควรเอกเซอร์ไซส์สมองให้ไบรท์ด้วยเทคนิคง่าย ๆ ต่อไปนี้
1. จิบน้ำบ่อย ๆ (Drink water very often) สมองประกอบด้วยน้ำ 85 % เชลล์สมองก็เหมือนต้นไม้ที่ต้องการน้ำหล่อเลี้ยง ถ้าไม่มีน้ำ ต้นไม้ก็เหี่ยว ถ้าไม่อยากให้เชลล์สมองเหี่ยว ซึ่งส่ง ผลให้การส่งข้อมูลช้า กลายเป็นคนคิดช้าหรือคิดไม่ค่อยออก แต่ละวันจึงควรดื่มน้ำบ่อย ๆ
2. กินไขมันดี (Enjoy good Omega 3) คนไม่ค่อยรู้ว่าสมองคือก้อนไขมัน ซึ่งจำเป็นต้องมีไขมันดีไปทดแทนส่วนที่สึกหรอ แนะนำให้กินไขมันดีระหว่างวัน จำพวกน้ำมันปลา สารสกัดใบแปะก๊วยปลาที่มีไขมันดีอย่าง ปลาแซลมอน นมถั่วเหลือง วิตามินรวม น้ำมันพริมโรสเป็นน้ำมันดี ที่ทำให้เชลล์ชุ่มน้ำ ส่วนวิตามินซีกินแล้วสดชื่น
3. นั่งสมาธิวันละ 12 นาที (Meditation 12 min a day) หลังจากตื่นนอนแล้ว ให้ตั้งสติและนั่งสมาธิทุกเช้า วันละ 12 นาที เพื่อให้สมองเข้าสู่ช่วงที่มีคลื่น Theta ซึ่งเป็นคลื่นที่ผ่อนคลายสุดๆ ทำให้สมองมี Mental Imagery สามารถจินตนาการเห็นภาพและมีความคิดสร้างสรรค์ ( ถ้าทำไม่ ได้ตอนเช้า ) ให้หัดทำก่อนนอนทุกวัน
4. ใส่ความตั้งใจ (Program the brain: have specific intention) การตั้งใจในสิ่งใดก็ตาม เหมือนการโปรแกรมสมองว่านี่คือสิ่งที่ต้องเกิด ระหว่างวันสมองจะปรับพฤติกรรมเราให้ไปสู่เป้าหมายนั้น ทำให้ประสบความสำเร็จในสิ่งต่าง ๆ เพราะสมองไม่แยกระหว่างสิ่งที่ทำจริงกับสิ่งที่คิด ขึ้น ทั้งสองอย่างจึงเป็นเสมือนสิ่งเดียวกัน
5. หัวเราะและยิ้มบ่อย ๆ (Laugh and Smile) ทุกครั้งที่ยิ้มหรือหัวเราะ จะมีสารเอ็นโดรฟินซึ่งเป็นสารแห่งความสุข หลั่งออกมาเท่ากับเป็นการกระตุ้น ให้มีความอยากรักและหวังดีต่อคนอื่นไปเรื่อยๆ
6. เรียนรู้สิ่งใหม่ทุกวัน (Learn new thing everyday) สิ่งใหม่ในที่นี้หมายถึง สิ่งต่าง ๆที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เช่น กินอาหารร้านใหม่ ๆ รู้จักเพื่อนใหม่ อ่านหนังสือเล่มใหม่ คุยกับเพื่อนร่วมงานและเรียนรู้วิธีการทำงานของเขา เป็นต้น เพราะการเรียนรู้สิ่งใหม่ทำให้สมองหลั่งสารเอ็น โดรฟิน และโดปามีน ซึ่งเป็นสารแห่งการเรียนรู้ กระตุ้นให้อยากเรียนรู้และ สร้างสรรค์ ไปเรื่อยๆเมื่อมีความสุขก็ทำให้มีความคิดสร้างสรรค์
7. ให้อภัยตัวเองทุกวัน (Forgive yourself, reduce brain stress) ขณะที่การไม่ให้อภัยตัวเอง โกรธคนอื่น โกรธตัวเอง ทำให้เปลืองพลังงานสมอง การให้อภัยตัวเอง เป็นการลดภาระของสมอง
8. เขียนบันทึก Graceful Journal (Write graceful journal, good things inlife every day) ฝึกเขียนขอบคุณสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นแต่ละวันลงในสมุดบันทึก เช่น ขอบคุณที่มีครอบครัวที่ดี ขอบคุณที่มีสุขภาพที่ดี ขอบคุณที่มีอาชีพที่ทำให้มีความสุข เป็นต้น เพราะการเขียนเรื่องดี ๆ ทำให้สมองคิดเชิงบวก พร้อมกับหลั่งสารเคมีที่ดีออกมา ช่วยให้หลับฝันดี ตื่นมาทำสมาธิได้ง่าย มีความคิดสร้างสรรค์
9. ฝึกหายใจลึก ๆ (Deep breath) สมองใช้ออกชิเจน 20 25 % ของออกชิเจนที่เข้าสู่ร่างกาย การฝึกหายใจเข้าลึก ๆ จึงเป็นการส่งพลังงานที่ดีไปยังสมอง ควรนั่งหลังตรงเพื่อให้ออกชิเจนเข้าสู่ร่างกายได้มากขึ้น ถ้านั่งทำงานนาน ๆ อาจหาเวลายืนหรือเดินยึดเส้นยืดสายเพื่อให้ปอดขยาย ใหญ่ สามารถหายใจเอาออกชิเจนเข้าปอดได้เพิ่มขึ้นอีก 20 %การมีสมองที่ดีก็เหมือนทักษะทุกอย่างในโลกที่เรียนรู้ได้ แต่จะเก่งหรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับการฝึกฝน ถ้าเราดูแลและฝึกฝนสมองให้ดี คุณภาพชีวิตก็จะดีตาม

ระหว่างทาง...ของการเดินถอยกลับ

ระหว่างทาง.. ของการเดินถอยกลับ

เคยไหม..ที่คุณก้าวเดินไปข้างหน้า...

แต่รู้สึกว่ามันเป็นการถอยหลังกลับ

เคยไหม..ที่ท้องฟ้าในโลกส่วนตัวของคุณ

กลับเปลี่ยนจากสีฟ้ามาเป็นเมฆครึ้มสีเทาหม่น โดยไม่มีเค้าลางแห่งพายุร้าย...

ทุกอย่างพัดพาคุณกลับไปสู่จุดเริ่มต้น...

หรือไกลกว่านั้น...เปลี่ยนจากรอยยิ้มเป็นหยดน้ำตา

เปลี่ยนเสียงหัวเราะเป็นเสียงสะอื้นไห้...

ความทุกข์เข้ามาทดแทน วันเวลาแห่งความสุขของคุณ..จนหมดสิ้น...

ความคาดหวังคือปัจจัยหลักของความทุกข์

ความฝันบางครั้งก็เป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดทุกข์

ชีวิตคนเรามีปัญหา เพิ่มมากขึ้นตามวันเวลาที่หมุนไป...

ทุก ๆ วันเหมือนกับต้องตื่นขึ้นมา เพื่อเดินเข้าไปในสมรภูมิรบ

ฟาดฟันกับปัญหา...

หากคุณชนะคุณก็จะเดินจากมาพร้อมความสำเร็จอีกครั้งหนึ่ง...

หากคุณแพ้คุณก็อาจล้มจมอยู่กับที่...

แล้วจะมีใครสักกี่คนบนโลกใบนี้...

ที่จะคอยยื่นมือให้ความช่วยเหลือเมื่อเราเจ็บปวด

เอาเข้าจริงในโลกใบนี้...เราจะมีใคร ?...

ใครที่เป็นของเราจริง ๆ ...เกิดมาเพื่อเราจริง ๆ ...

บทเรียนของการเดินถอยหลัง...

ทำให้รู้ว่าความคาดหวังมักมาพร้อมกับความผิดหวังเสมอ...

เราคาดหวังว่าจะมีใครมาร่วมแบ่งปันความรู้สึก...

คอยประคับประคองอยู่เคียงข้าง...คอยรับเมื่อเราล้ม..

แล้วตั้งความหวังว่าเขาจะยืนอยู่เคียงข้างเราไปจนวันตาย...

มีลมหายใจของกันและกันอย่างอบอุ่น

แต่ในโลกของความเป็นจริงก็คือ...เราต้องยืนด้วยตัวเองให้ได้...

หายใจด้วยตัวเองให้ได้...ลุกด้วยตัวเองให้ได้...

อ้อมแขนและลมหายใจของคนอื่น...

เป็นเพียงส่วนประกอบ ที่ทำให้เราเต็มพร้อมสมบูรณ์...

เราจำเป็นต้องก้าวเดินต่อไปให้ได้ แม้ไม่มีส่วนประกอบนั้นก็ตาม...

ฉันได้เรียนรู้ว่า...ความฝันจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงได้เพื่อลดความเจ็บปวดในชีวิต...

เช่นเดียวกับความรัก...

สิ่งที่เรามอบไปอย่างทุ่มเท..โดยไม่เคยคิดถึงความผิดหวังที่จะตามมา...

มักทำให้เราเจ็บปวดจนสุดจะทน...

ความรัก...เปลี่ยนแปลงได้...

รอยเท้าของเราเหยียบย่ำไปท่ามกลางความสับสน

บางครั้งเข็มนาฬิกาก็เดินเร็วขึ้น...บางครั้งกลับเดินช้าลง...

ทุกอย่างไม่เป็นดั่งที่วาดหวังไว้เสียที...

เพราะเราควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้...

ความคิดของเขา..อาจทำให้เราเจ็บปวดจนสุดจะทน..

แต่เราก็ยังจำเป็นต้องมีชีวิตอยู่..เพื่อรับรู้ถึงความเจ็บปวดนั้น..

ดังนั้นเมื่อมีน้ำตา..และตัดสินใจว่าจะต้องเปลี่ยนแปลงอย่าหันกลับไปทางเดิม...

เพราะเรากำลังจะเดินจากมันมา..อาจไม่ใช่เขาหรือเราเป็นคนไม่ดี...

แต่ในบางเรื่อง..ก็อาจมีเหตุผลมากกว่าหนึ่งอย่าง...

อย่าพูดว่าเราทำเพื่อเขา...แต่กลับเอาตัวของเราเป็นที่ตั้ง...

เพราะนั่นไม่ใช่รักที่แท้จริง!...

ถ้าบนทางเดินที่ผ่านมาเราก้าวเร็วเกินไป...

มองย้อนกลับไปดูตัวเองใหม่...แล้วหัดเดินให้ช้าลง...

พลังแห่งความรัก

พลังแห่งความรัก
"ความรักเท่านั้นที่จะทำให้มนุษย์ทุกชาติทุกภาษาทุกเผ่าพันธุ์กลายเป็นญาติสนิทกัน เพราะความรักจะทำลายความเห็นแก่ตัว ความโลภ ความอิจฉาริษยา ความเกลียดชัง ความแบ่งพรรคแบ่งพวก...." นโปเลียนฮิลส์

"ความรักเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกในจักรวาลนี้" มีคำกล่าวมากมายที่สนับสนุนคำกล่าวนี้ เช่น ความรักสร้างโลก (คนในโลกจะมีปัญหามากมายถ้าคนเราขาดซึ่งความรัก) หรือความรักเป็นพลังที่ทำให้โลกสวยงาม สดใส หรือความรักเป็นจุดเริ่มต้นและเป็นจุดหมายปลายทางของชีวิตที่มีความสุข

ความรักเป็นพลังด้านบวกที่ทำให้ชีวิตสดใส มีพลัง มีความสุขจริงหรือ ? ทำไมคนบางคนจึงมีความเชื่อที่ว่า "ความรักเป็นบ่อเกิดแห่งความทุกข์" หรือ "ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์" ความรักคืออะไรกันแน่ ?

ความรักของคนเราแบ่งออกเป็นประเภทใหญ่ๆ ได้ 3 ประเภท คนเราทุกคนต้องการความรักทั้ง 3 ประเภทนี้

ความรักประเภทแรก

เรียกว่า ความต้องการความรักและความต้องการการยอมรับจากผู้อื่น (love need)

เป็นความต้องการของมนุษย์ทุกคนที่ต้องการให้ผู้อื่นมาชอบเรา รักเรา เห็นอกเห็นใจเรา ยอมรับเรา เห็นคุณค่า และความสามารถในตัวเรา ความต้องการความรักประเภทแรกนี้สามารถปรากฏออกมาได้ในหลายๆ รูปแบบ เช่น

ความต้องการที่จะให้คนอื่นฟังเมื่อเรากำลังจะพูด ความต้องการคำชม คำยกย่อง เกียรติยศชื่อเสียง เงินทอง คนรัก ฯลฯ เพื่อที่เราจะได้รู้สึกว่าเราเป็นที่ยอมรับ และเป็นที่รักของผู้อื่น

ความรักประเภทแรกนี้แม้ว่าจะเป็นความต้องการของมนุษย์ทุกคน บางคนอาจจะต้องการมาก เช่น เมื่อเราแต่งตัวชุดใหม่มาทำงานแต่เพื่อนไม่ได้ทัก หรือไม่ได้ชม เราจะรู้สึกเสียใจมาก เรารู้สึกเสียใจน้อยหรือแทบจะไม่เสียใจเลย

ทำไมคนเราแต่ละคนจึงมีความต้องการความรักประเภทแรกนี้แตกต่างกัน ? คำตอบง่ายๆ ก็คือ ภาพพจน์ของตัวเราเองจะเป็นตัวกำหนดความต้องการความรักและการยอมรับของคนเรา ถ้าเรามีภาพพจน์ด้านบวกกับตัวเองสูงเท่าไร ความต้องการ Love need ของคนเราก็จะน้อยลงไปเท่านั้น

ความรักประเภทที่สอง

เรียกได้ว่าความรักในวงแคบๆ (small love)

เป็นความรักที่มีอยู่ในวงแคบที่เราเห็นได้ทั่วๆ ไป จากคนที่ไม่ค่อยได้มีการพัฒนาทางจิตใจมากนัก

ความรักที่แคบที่สุด คือคนที่มีความรักให้แก่ตนเองเท่านั้น (Egocentric)

ความรักที่กว้างออกไปอีกหน่อยได้แก่คนที่มีความรักให้แก่ตนเองและคนใกล้ชิดมากๆ เท่านั้น เช่น คนรัก หรือคนในครอบครัว ฯลฯ

คนที่มีความรักในวงแคบๆ นี้ มักจะมีชีวิตที่ทุกข์ระทม เมื่อต้องพลัดพรากหรือสูญเสียสิ่งที่ตัวเองรัก เพราะสิ่งที่ตัวเองรักมีจำนวนจำกัด เมื่อต้องสูญเสียสิ่งนั้นไปก็จะต้องเสียใจเป็นธรรมดา

ความรักประเภทสุดท้าย

คือความรักความเมตตาที่ยิ่งใหญ่ (Big love)

เป็นความรักที่มีพลังยิ่งใหญ่ที่สุด เป็นพลังที่ทำให้เรารู้สึกว่าตัวเราเองเป็นสิ่งที่มีคุณค่า และทุกสรรพสิ่งในจักรวาลนี้ก็เป็นสิ่งที่มีคุณค่าแตกต่างกัน

ทำให้เราเคารพตัวเราเองและทุกสิ่งทุกอย่างที่เราต้องมีความสัมพันธ์ด้วย เป้าหมายสูงสุดของการพัฒนาจิตใจ

ตามแนวนีโอฮิวแมนนิสก็คือ การฝึกจิตที่ทำให้คนเรามีจิตใจกว้างขวางขึ้น มีน้ำใจให้กับคนรอบข้างในวงที่กว้างขึ้น มีความรักความเมตตาให้กับคนและทุกสรรพสิ่งในวงที่กว้างขึ้น

ยิ่งรัศมีของวงกลมแผ่กว้างออกไปเท่าใด จิตใจของคนเราก็จะมีการพัฒนาสูงขึ้นไปเท่านั้น และความสงบสุข (Bliss) ของจิตใจก็จะมีมากขึ้นไปด้วย

Big love นอกจากจะทำให้ตัวเราเองมีความสุขที่ยิ่งใหญ่แล้ว ยังทำให้ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดได้รับรัศมีแห่งความสุขนั้นไปด้วย

และที่สำคัญที่สุดจากกฏของฟิสิกส์ Action = Reaction ผู้ที่มี Big love นี้จะได้รับความรักจากคนรอบข้างสะท้อนกลับมาในปริมาณที่มากด้วย

Italian restaurant

[Sosta - To pause] As the latest offering in North Melbourne's already buzzing dining district, Sosta Cucina creates the atmosphere for temporary cessation of all things to allow enjoyment of a simple Northern Italian inspired meal.

Owner Maurice Santucci and head chef Travis Humphery boast CV's listing Australia's finest Italian eateries.

Santucci and Humphery share Northern Italian heritage as well as a passion for "good, unpretentious European food" which is reflected through a menu that, like the design of the restaurant, is elegant yet informal.

The lunch special offers 1, 2 or 3 courses and a glass of house wine from $18 a head. The a la carte menu has offerings like "Baked fresh local sardines layered with nicola potato, fennel, raisins and pinenuts topped with golden breadcrumbs" and "Pot roasted goat leg wrapped in pancetta and stuffed with chestnuts and sage, served upon spinach".

C'est Bon Restaurant

C'est Bon French Restaurant, Port Melbourne opened it's doors to the public on Friday, September 15th, 2006 amidst much celebration. Situated at 'The Paris End' of Bay Street, quietly meeting City Road.

Owned and operated by Amélie Bonnet, daughter of renowned French Chef/Restaurateur Michel Bonnet and restaurant beauty Trisha Bonnet. Born into a family of restaurateurs, Amélie started working in restaurants before she was ten. After 5 years abroad, travelling from New York to London to Vancouver, in 2003 Amélie opened the original C'est Bon in Cairns with the help from her French father. After 3 years of sharing an office with Michel and winning Regional and State awards, such as Best European Restaurant in QLD, that long term dream of a Melbourne C'est Bon was getting closer.

C'est Bon is an inviting, classically styled restaurant with timber floorboards, Bentwood chairs and white linens... It has an intimately warm feel to it, reminiscent of French bistro interiors of New York and Paris restaurants. The menu features Michel's classical French dishes, lovingly executed by young talented French Chef Thomas Routhieau (from Nantes). It is quite unlike anything Port Melbourne has experienced in years.

Vichy

Vichy France, or the Vichy regime are the common terms used to describe the government of France from July 1940 to August 1944. This government, which succeeded the Third Republic, officially called itself the French State (L'État Français), in contrast with the previous designation, "French Republic." Marshal Philippe Pétain proclaimed the government following the military defeat of France by Nazi Germany during World War II and the vote by the National Assembly on July 10, 1940. This vote granted extraordinary powers to Pétain, the last Président du Conseil (Prime Minister) of the Third Republic, who then took the additional title Chef de l'État Français ("Chief of the French State"). Pétain headed the reactionary program of the so-called "Révolution nationale", aimed at "regenerating the Nation."

Vichy France had legal authority in both the northern zone of France, which was occupied by the German Wehrmacht, and the unoccupied southern "free zone", where the regime's administrative center of Vichy was located. The southern zone remained under Vichy control until the Allies landed in French North Africa in November 1942. Recent research by the historian Simon Kitson has shown that, in spite of extensive state collaboration, Vichy led an ultimately unsuccessful campaign to preserve the sovereignty of this southern zone by arresting German spies.
Pétain and the Vichy regime willfully collaborated with the German occupation to a high degree. The French police and the state Milice (militia) organized raids to capture Jews and others considered "undesirables" by the Germans in both the northern and southern zones.

The legitimacy of Vichy France and Pétain's leadership was challenged by General Charles de Gaulle, who claimed to instead represent the legitimacy and continuity of the French government. Following the Allies' invasion of France in Operation Overlord, de Gaulle proclaimed the Provisional Government of the French Republic (GPRF) in June, 1944. After the Liberation of Paris in August, the GPRF installed itself in Paris on August 31. The GPRF was recognized as the legitimate government of France by the Allies on October 23, 1944.

With the liberation of France in August and September, Vichy's officials and supporters moved to Sigmaringen in Germany and there established a government in exile, headed by Pétain, until April 1945. Many of the Vichy regime's prominent figures were subsequently tried by the GPRF and a number were executed. Pétain himself was sentenced to death for treason, but his sentence was commuted to life imprisonment.

เศรษฐกิจของฝรั่งเศส

ฝรั่งเศสเป็นผู้นำทางเศรษฐกิจอันดับที่ 4 ของโลกรองจากสหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่นและเยอรมัน ฝรั่งเศสอยู่ในอันดับเดียวกับสหราชอาณาจักร (ผลิตภัณฑ์มวลรวมฝรั่งเศสมีมูลค่ามากกว่าร้อยละ 5 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมของโลก) การค้าต่างประเทศของฝรั่งเศสคิดเป็นมูลค่าร้อยละ 6 ของการค้าทั่วโลกมีผลทำให้ฝรั่งเศสเป็นประเทศที่มีความสำคัญด้านเศรษฐกิจเป็นอันดับแรกๆ
ฝรั่งเศสเป็นผู้ส่งออกอันดับที่ 4 ของโลก ทั้งยังเป็นผู้ส่งออกผลิตผลภาคเกษตรและภาคบริการอันดับที่ 2 และผู้ส่งออกผลิตผลด้านอุตสาหกรรมอันดับที่ 4 การส่งสินค้าออกของประเทศฝรั่งเศสคิดเป็นร้อยละ 21 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศซึ่งมีมูลค่าสูงมากเมื่อเทียบกับประเทศญี่ปุ่น (ร้อยละ 10) และสหรัฐอเมริกา (ร้อยละ 9)
เศรษฐกิจของฝรั่งเศสซึ่งขาดดุลมาเป็นเวลานานเริ่มได้เปรียบดุลทางการค้าตั้งแต่ปี 2535 การขายสินค้าประเภทต่างๆ ที่ทำให้ดุลการค้าของประเทศฝรั่งเศสปรับตัวขึ้นมีดังนี้
- การขายสินค้าในส่วนที่เกี่ยวข้องกับงานสร้างอากาศยาน เครื่องใช้สำนักงาน ชิ้นส่วนอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์และสินค้าด้านอุตสาหกรรม

- การขายสินค้าบริโภคทางการเกษตร

- สินค้ายุทโธปกรณ์

- สินค้าฟุ่มเฟือย

- เวชภัณฑ์และเคมีภัณฑ์
นอกจากนี้แล้ว ภาคบริการไม่ว่าจะเป็นการท่องเที่ยวหรือการเงิน ประเทศฝรั่งเศสได้เปรียบดุลประเทศ อื่นๆ เป็นอันมาก
โดยทั่วไปการขาดดุลของฝรั่งเศสเกิดขึ้นเนื่องจาก

- การซื้อสินค้าด้านพลังงาน

- การซื้อสินแร่

- การซื้ออาหารจากประเทศเขตร้อน

- การซื้อผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมบางประเภทอาทิเช่น สิ่งทอ เครื่องนุ่งห่ม หนังฟอกและหนังดิบ รองเท้า ฯลฯ
ฝรั่งเศสเป็นประเทศที่ลงทุนมากเป็นอันดับที่ 3 ของโลกรองจากสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักร บริษัททั้งหมด 16,000 แห่งทั่วโลกซึ่งมีผู้ถือหุ้นเป็นชาวฝรั่งเศสมีพนักงานทั้งหมด 2.6 ล้านคน สหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นประเทศที่ฝรั่งเศสเข้าไปลงทุนมากที่สุดมีจำนวนบริษัททั้งสิ้น 1,850 บริษัท และพนักงาน 370,000 คน ในขณะที่ประเทศเยอรมัน (1,100 บริษัท พนักงาน 224,000 คน) สหราชอาณาจักร (1,200 บริษัท พนักงาน 221,000 คน) และสเปน (1,000 บริษัท พนักงาน 218,000 คน) มีจำนวนบริษัทฝรั่งเศสและพนักงานมากพอๆ กัน
พนักงานเหล่านี้มีจำนวนมากที่สุดอยู่ในสหภาพยุโรปและคิดเป็นร้อยละ 45 ของพนักงานทั้งหมด ในประเทศที่กำลังพัฒนาถึงแม้ว่าการลงทุนของบริษัทฝรั่งเศสในบราซิลมีมากกว่าประเทศอื่นมาก แต่ในทางกลับกันการลงทุนของประเทศฝรั่งเศสในอเมริกาใต้กลับหยุดขยายตัว เช่นเดียวกับในแอฟริกาซึ่งฝรั่งเศสเข้าไปลงทุนมาเป็นเวลานานแล้ว ทั้งนี้ตรงกันข้ามกับการลงทุนในประเทศทวีปเอเชียซึ่งมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
ฝรั่งเศสเป็นประเทศที่ต้อนรับนักลงทุนจากต่างประเทศอย่างเปิดกว้างเช่นเดียวกัน สหรัฐอเมริกาเป็นประเทศที่เข้าไปลงทุนในฝรั่งเศสมากเป็นอันดับ 1 (และสร้างงานให้คนถึง 8,000 คนในปี 2544) รองจากประเทศดังกล่าวคือเยอรมันและสหราชอาณาจักร ในปี 2544 บริษัทจากประเทศสมาชิกสหภาพยุโรปได้สร้างงานให้คนมากกว่า 13,000 คนซึ่งนับว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของจำนวนการจ้างงานทั้งหมด อย่างไรก็ตามการลงทุนจากประเทศในทวีปอเมริกาเหนือและสหภาพยุโรปลดลงถึงร้อยละ 30 ยิ่งไปกว่านั้นสถานการณ์การลงทุนของแต่ละประเทศแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง (เยอรมันลดการลงทุนถึงร้อยละ 51 และอิตาลีร้อยละ 52 ในขณะที่การลงทุนของเนเธอร์แลนด์เพิ่มขึ้นร้อยละ 20 และสเปนร้อยละ 50)
จำนวนของการลงทุนรายใหญ่(ซึ่งมีการจ้างงานมากกว่า 500 คน)มีแนวโน้มว่าจะลดลง ในขณะที่จำนวนของการลงทุนรายย่อยซึ่งมีการจ้างงานเพียง 10-20 คนได้เพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 30 สภาวการณ์นี้เป็นผลจากการชะลอตัวของการลงทุนมูลค่าสูงหลังจากความล้มเหลวของภาคเทคโนโลยีสมัยใหม่กอรปกับเหตุการณ์วันที่ 11 กันยายน ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา
ในขณะที่ตลาดด้านเทคโนโลยีทางคอมพิวเตอร์และการสื่อสารชะลอการขยายตัวลงอย่างมาก การลงทุนธุรกิจแบบเก่าหลายประเภทอาทิเช่น ศูนย์วิจัย สำนักงานพาณิชย์ บริษัทดูแลขั้นตอนการผลิต ฯลฯ กลับมีจำนวนสูงขึ้น
ภาคธุรกิจที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคืออุตสาหกรรมรถยนต์ สินค้าแปรรูป ส่วนประกอบ อิเล็กทรอนิกส์ อุปกรณ์ไฟฟ้า และเครื่องมือทางการแพทย์และศัลยแพทย์
ในปี 2544 ส่วนต่างๆ ของประเทศฝรั่งเศสที่มีการลงทุนจากต่างประเทศมากที่สุดได้แก่ Ile-de-France, Nord-Pas-de Calais, Provence-Alpes-Côte-d’Azur และ Midi Pyrénées

La pomme

La pomme est le fruit du pommier et plus particulièrement du pommier domestique, arbre fruitier largement cultivé. L'étude de la culture des pommes constitue une partie de la pomologie (la pomologie englobant tous les fruits à pépins). La pomme est comestible et a un goût sucré ou acidulé selon les variétés.

Généralement, on distingue trois types de pommes alimentaires : les pommes à cidre, les pommes de table ou pommes à couteau et les pommes à cuire qui appartiennent à un des deux premiers types mais supportent bien la cuisson. Ces trois types sont issus de l'espèce Malus pumila qui compte plus de 20 000 variétés à travers le monde.

Plusieurs boissons sont élaborées à base de pommes, en particulier le jus de pomme sans fermentation, sucré et non alcoolisé, et le cidre produit à partir de la fermentation de ce jus.

La tarte aux myrtilles

Les myrtilles sont des fruits produits par diverses espèces du genre Vaccinium (famille des Ericaceae). Ce sont de petites baies de couleur bleu-violacé à la saveur douce et légèrement sucrée.

À l'origine du nom et principalement, il s'agit de Vaccinium myrtillus, la myrtille commune, mais l'appellation peut également se rapporter à Vaccinium uliginosum, la myrtille des marais et à plusieurs espèces américaines dont certaines sont cultivées (Vaccinium caespitosum, Vaccinium corymbosum[1], Vaccinium deliciosum, Vaccinium membranaceum, Vaccinium ovalifolium). Au Canada, les myrtilles sont appelées bleuets et dans les Vosges brimbelles.

Au sens botanique, les myrtilles forment un sous-groupe des airelles au sens large correspondant au genre Vaccinium. Au sens culinaire, on fait la distinction entre les myrtilles (bleues et plutôt sucrées) et les airelles (rouges et plutôt acidulées).

Les baies peuvent être consommées fraîches ou être utilisées en pâtisserie pour confectionner des tartes et divers autres gâteaux. La tarte aux myrtilles est un dessert de saison traditionnel dans les régions montagneuses d'Europe (Alsace, Massif central, Savoie, Vosges,...). Le muffin aux myrtilles est un classique de la pâtisserie américaine.

Les myrtilles peuvent également être utilisées pour faire des confitures, des sirops, des sorbets, des tisanes, des eaux-de-vie, des liqueurs ou des vins.

Une Bague

Une bague est un bijou qui se porte au doigt. De fait, elle a une forme d'anneau, plus ou moins large, serti ou non de pierres, quelque fois gravé.

Quand l'anneau comporte une partie sertie, on la désigne sous le terme chaton.

Une bague-poison est une bague dont le chaton coulisse de manière à faire apparaître une petite cache où pouvait se placer du poison par exemple.

La bague de mariage signifie l'alliance entre les époux.

Un Foulard

Un foulard est un vêtement qui se porte comme accessoire de mode. C'est un grand carré de tissu qui se porte autour du cou ou sur la tête. Il est souvent utilisé par les jongleurs débutants car sa course est ralentie dans l'air ce qui facilite l'apprentissage des mouvements. On le retrouve également comme accessoire sur scène chez magiciens et prestidigitateurs.

Un jeu dangereux de strangulation pratiqué par des enfants est appelé jeu du foulard.

Le foulard a longtemps été la coiffure féminine la plus simple, cachant partiellement les cheveux, il offre une image de pudeur et de modestie. Dans les années 1960, un créateur italien, Emilio Pucci, fabriqua des foulards en soie aux motifs de couleurs vives, son exemple fut suivi par la suite par de nombreux créateurs : Hermès, Versace, etc. En France, la ville des foulards en soie se trouve être Lyon, avec une industrie locale qui dure depuis le XVIe siècle.
C'est aussi un élément de reconnaissance, de différenciation entre les différentes unités de scouts. Il fait partie de l'uniforme.

Les fruits

Étal de fruits sur un marché.
En botanique, le fruit est l'organe végétal protégeant la graine. Caractéristique des Angiospermes, il succède à la fleur par transformation du pistil. La paroi de l'ovaire forme le péricarpe du fruit et l'ovule donne la graine. Dans le langage courant et en cuisine, c'est un aliment végétal, riche en sucre et en vitamines, généralement consommé cru au dessert.Beaucoup de fruits sont comestibles, et ont été améliorés par la culture, mais beaucoup d'autres sont toxiques. Les plus dangereux, notamment pour les jeunes enfants sont ceux qui ressemblent à des baies, souvent de couleurs vives, et pour cela très attirants.Voir Liste des fruits toxiques classés par couleur.BotaniqueFonction du fruitLe fruit dans le cycle de reproductionLe fruit remplit deux fonctions successives au cours de son développement. La première est de protéger les graines en formation, contre les contraintes climatiques et contre les animaux (le jeune fruit n'attire pas les animaux). La seconde fontion est mise en oeuvre quand les graines qu'il contient ont achevé leur développement et peuvent être disséminées. Le fruit sert alors à favoriser la dissémination des graines, au cours de la reproduction. Ceci se fait par le biais des animaux (fruits en général colorés), du vent ou de l'eau.Article détaillé : Dissémination des graines.Formation du fruitStructure schématique d'une drupe typique, la pêche, montrant à la fois le fruit et la graineLe fruit se forme à partir de la fleur qui a été pollinisée:La formation du fruit résulte de la transformation du pistil après la fécondation, ou parfois sans fécondation (on parle dans ce cas de parthénocarpie). C'est plus précisément la paroi de l'ovaire (partie du pistil qui renferme l'ovule) qui devient la paroi du fruit, appelée péricarpe, entourant les graines. L'épiderme externe de cette paroi devient l'épicarpe, le parenchyme devient le mésocarpe, et l'épiderme interne, l'endocarpe. Selon les transformations de cette paroi, on obtient les différents types de fruits énumérés ci-après.Dans certains cas, le fruit peut avoir une origine plus complexe et résulter soit :de la transformation d'autres parties de la fleur, notamment le réceptacle floral. On parle dans ce cas de faux-fruit. L'exemple le plus connu de faux-fruit est la pomme ou la fraise.soit de la transformation de plusieurs fleurs d'une inflorescence. C'est par exemple le cas du fruit du mûrier, la mûre, l'ananas.

Bateau

Un bateau est une construction humaine capable de flotter sur l'eau et de s'y déplacer, dirigé ou non par ses occupants. Il répond aux besoins du transport maritime ou fluvial, et permet diverses activités telles que le transport de personnes ou de marchandises, la guerre sur mer, la pêche, la plaisance, ou d'autres services tels que la sécurité des autres bateaux.
Les bateaux ont accompagné l'Homme dans son évolution. Indispensables lors des grandes guerres et des conquêtes, et aussi pour la subsistance par la pêche, ils ont été transformés et font maintenant partie intégrante des systèmes commerciaux et militaires modernes: plusieurs millions de bateaux de pêche sont utilisés par quelques dizaines de millions de pêcheurs de par le monde et les guerres modernes font appel à des navires hautement sophistiqués pour transporter et soutenir les forces à terre; près de 35.000 navires de commerce ont transporté 7,4 milliards de tonnes de marchandises en 2007[1] (voir détail de ces chiffres plus bas).
Les bateaux ont également pris part aux grandes explorations, aux découvertes scientifiques et à la propagation des grandes cultures: les navigateurs chinois comme Zheng He ont permis de partager des inventions comme la boussole ou la poudre à canon, tandis que les expéditions en Amérique ont diffusé la culture européenne sur ce continent. Si les bateaux ont été utilisés pour les colonisations et le commerce triangulaire, ils ont aussi servi et servent toujours à la recherche scientifique et au rayonnement culturel des pays.
Comme l’a démontré Thor Heyerdahl avec le Kon-Tiki, il est possible de faire de grandes choses avec un simple radeau de rondins. De la barque monoxyle du mésolithique au puissant porte-avions à propulsion nucléaire moderne, les bateaux racontent tout simplement l’Homme

Ma mère

La Maison Français

Through its rich and varied program in the areas of French culture and civilization, La Maison Française has played a major role in the flow of intellectual currents and ideas between France and the United States
Director Francine Goldenhar
Just north of Washington Square, at the entrance to historic, cobblestoned Washington Mews, stands a New York landmark, La Maison Française. Since its founding in 1957, the "French House" has become the most active center of French-American cultural and intellectual exchange to be found on any American campus.
La Maison Française occupies a nineteenth-century red-brick carriage house. Inside, the ample yet intimate space of the ground-floor salon has been carefully adapted to uses ranging from art exhibits and receptions to lectures and film screenings, with a seating capacity of one hundred.
The program of activities of La Maison Française covers a broad spectrum of subjects and opinion and includes lectures, symposia, conferences, panel discussions, film and video screenings, art exhibits, concerts, theater productions, and special presentations. These events, nearly all of which are free and open to the public, focus on diverse aspects of French and Francophone civilization and culture in historical as well as contemporary perspectives. Beyond the New York University audience, La Maison Française also serves the business, government and professional communities, as well as the general public in the New York metropolitan area. Distinguished speakers from French intellectual life, politics, literature, journalism, and the arts have included Robert Badinter, Elisabeth Badinter, Jean-Louis Barrault, Raymond Barre, Roland Barthes, Pierre Boulez, Jacques Chirac, Jacques Derrida, Michel Foucault, Jean Genet, Françoise Gilot, Françoise Giroud, Eugène Ionesco, Pierre Mendès-France, François Mitterrand, Francis Poulenc, Michel Rocard, and Nathalie Sarraute. Recent evenings have included lectures, readings, and discussions with Chantal Akerman, Tahar Ben Jelloun, Patrick Chamoiseau, Annie Ernaux, Julia Kristeva, Andrei Makine, Josyane Savigneau, Philippe Sollers, and Guy Sorman.
Tahar Ben Jelloun
A series of colloquia over the past several years has brought together a distinguished group of international specialists. These events included a major overview of French Theory in America as well as an introduction to New French Thought , and discussions of métissage, of hyper-realism in the theater, of Surrealism in Exile, of the work of Sartre, and of the life and work of Antonin Artaud. Contemporary American novelists and translators presented seven of their colleagues from abroad in a two-day event : A New Generation of French Women Writers, while the autumn 1997 season began with a French Book Festival which included lectures, readings, panels, and a major exhibition of recent French books . For a complete list of these events, click here for a listing of these colloquia and special events. While the program of La Maison Française complements and enriches the programs of the Department of French and the Institute of French Studies, its mission extends as well to interdepartmental interests within the Faculty of Arts and Science and between the various schools of the university. Recent collaborations have included a weekend of screenings and discussions with filmmaker Chantal Akerman and a conference which explored Legacies of the Dreyfus Affair. Collaborations with organizations outside the university community include the recent International Cyberlaw and Business Conference. La Maison Française plays a role in the day-to-day life of NYU students interested in France, French culture, and the francophone world. It is the meeting place of the undergraduate Cercle Français and the French Graduate Students Association, and its salle de conférence is an informal meeting place for students to practice their French and catch up on French newspapers and periodicals. For support of its activities, La Maison Française seeks gifts and grants from individuals, foundations, and corporations which value its leadership contributions to French-American relations.